Bora Raković je poznati srpski pijanista, kompozitor i aranžer, spiritus movens posleratnog beogradskog pa čak i jugoslovenskog džeza.
Rođen je 1925 godine u Velikom Bečkereku , a klavir je počeo da svira od svoje jedanaeste godine. Uzori su mu bili Duke Elington, Count Basie, ponajviše ipak Art Talum, što je svakako odredilo njegov muzički razvoj i opredelenje.
Bora je bio veliki muzički talenat i jako nadaren, pored klavira, svirao je harmoniku , a zatim trubu i bubnjeve. Ovako široko i svestrano muzičko poznavanje instrumenta mu je bilo od velike pomoći kada je kasnije u karijeri odlučio da se oproba u aranžerskom radu.
Karijeru džez muzičara započeo je u Novom Sadu, gde je radio tj svirao sa manjim grupama i u velikoj meri uticao na mlade novosadske muzičare.
Bora je prvi profesionalni angažman imao u ansamblu klarinetiste i bariton – saksofoniste Mihajla Živanovića za koga je već tada pisao vlastite originalne aranžmane.
1949 godine Bora je u Beogradu vodio vlastiti mali sastav, a svirao je i u grupama drugih beogradskih džezista. Svirajući u 
drugim sastavima Bora im je puno pomagao u razvoju sa svojim uticajem koji je bio baziran na njegovoj muzičkoj svestranosti i smislu za jazz improvizaciju.
Uskoro je postao i član ‘Zabavnog orkestra Radio Beograda’ koji je osnovao Mladen Guteša, ali istovremeno Bora nastavlja sa radom u malim sastavia koje je vodio pod svojim imenom.
1954 godine odlazi u Saveznu Republku Nemačku, gde najpre svira u sastavu viloniste Helmuta Weglinskog sa kojim je proputovao maltene celu Evropu. Zatim je počeo da piše aranžmane za orkestar Kurta Edelhagena , a član tog orkestra postaje 1963 godine. Radeći niz godina u tom orkestru kao pijanist i aranžer, obavio je veliki broj koncerata i snimanja u SR Nemačkoj i izvan , pa je tako sa tim orkestrom gostovao u Ljubljani na međunarodnom jazz festivalu, kao i u Pragu.
Bora je snimio sa Edelhagenom i veliki broj ploča, i opet uporedo sa radom u velikom bandu svira i u malim grupama, kao što je na primer bio trio sa zapadnonemačkim ritam – sekcijom sa kojim je nastupio na drugom bledskom jazz festivalu, a zatim u Beogradu snimio i prvu LP ploču u našoj zemlji.
<
U to vreme Bora stalno živi u SR Nemačkoj, ali je čest gost ‘Jazz orkestra Radio – televizije Beograd’ uz koji nastupa kao solista na koncertima, snimanjima i jazz festvalima. Sa ‘Jazz orkestrom RTV Beograd ‘ učestvovao je na ljubljanskom jazz festivalu kao solist 1968, 1971,1972 i 1974 godine, a 1969 je nastupio kao član grupe ‘Edelhagen All Star’.
Na petnaestom ljubljanskom jazz festivalu bio je član sastava ‘YU Export Jazz Stars ‘, a u Beogradu na jazz festivalu ‘Newport u Beogradu’ je nastupio kao pijanista i kolider ‘YU All Stars Big Banda’. U Zagrebu gostuje uz ‘B.P. Convention’, prati pri tome i Nadu Knežević i snima dvostruki album ‘4 lica jazza’.
U Jugoslaviji je gostovao i kao član moderne grupe Guntera Leza ‘Springtime’, a onda je postao i članom jugoslovenske selekcije ‘Trumpets & Rhythm Unit ‘ koju su vodili Duško Gojković i Lala Kovačev. Sa ovom grupom je nastupio u Novom Sadu i na beogradskoj televiziji, snimivši pri tome i album za PGP – RTB. Takodje je sa ovim orkestrom nastupio na jubilarnom dvadesetom jazz festivalu u Ljubljani, međunarodnom jazz festivalu u Poriju u Finskoj i den Hagu.
Bora je bio dugogodišnji stalni studijski muzičar u Radio Kelnu, plodan kompozitor i aranžer, i iznad svega pijanista izvanserijske tehnike i inventivnosti. Iza njega je ostao veliki broj kompozicija relazovanih u našoj zemlji i inostranstvu, u kojima je Bora bio u ulozi autora i aranžera. U ovom opusu se ističe jazz svita ‘The Human Piano’ koja je realizovana 1968 godine sa ‘Jazz orkestrom Radio – televizije Beograd’.
Bora Roković je preminuo 2006 godine.
Izbor diskografije :
II Jugoslovenski festival džeza Bled 1961 ( PGP – RTB )
III Sastanak u studiju ( PGP – RTB )
Ultra Native ( MPS /BASF )
15 Internacionalni Jazz Festival Ljubljana ’74 ( Jugoton )
4 lica jazza ( Jugoton )
Trumpets & Rhythm Unit ( PGP-RTB)
