(1935 – 2004) Bio je poznati hrvatski kantautor i pevač zabavne muzike. Interesantno da je Ivica Šerfezi već bio veoma uspešan teniser kada je počeo karijeru pevača i zabavljača.
U 46 godina dugoj karijeri, Šerfezi je ostvario 15 zlatnih ploča i milionske tiraže u saradnji sa kompozitorom Nikicom Kalogjerom i u duetu sa Ljupkom Dimitrovskom. Šezdesetih godina izgradio zapaženu karijeru i u SSSR-u imao status z
vezde rasprodavši svojevremeno sto pedeset koncerata. Bio je veoma popularan i u Istočnoj Nemačkoj, a tokom gostovanja u Americi snimio je album.
Bio je “zlatni dečko
domaće estrade”, uvek elegantan, uglađen, lepo vaspitan, kulturan. Klonio se skandala, polemika i festivalskih obračuna, i možda je zato slabije bio eksponiran u domaćim medijima.Iza Ivice ostaju i nezaboravne pesme – “Suze liju plave oči”, “Ruže su crvene”, “Ksimeroni”, “Još uvijek volim plave oči”, “Ne, neću ja plakati”, “Ulica moje mladosti” itd. Znao je da izabere svetske hitove koji su odgovarali njegovim glasovnim mogućnostima i sa njima je očaravao našu, pretežno žensku publiku. U njegovim pesmama su se uvek spominjale večna i jedina ljubav ,sunce, more, mesečina,suze…
Uz Đorđa Marjanovića, Ivica je ranih šezdesetih otkrio SSSR–tadašnje ogromno, nezasićeno muzičko tržište. Na taj, u to doba zatvoreni prostor, Ivica je doneo imidž pevača sa zapada. Pored Sovjetskog Saveza, on je od 1971. osvojio i srca publike iz Istocne Nemacke. (Samo su on i Ljupka Dimitrovska uspeli na tom području). Nemcima se dopadao njegov imidž plavookog, finog momka sa Mediterana. Na tom tržištu, Ivica Šerfezi je uspeo da proda na milione singl gramfonskih ploča – u ex-DDR-u preko 10 miliona, a u ex-SSSR-u preko 25 miliona.
