Vojislav Bubiša Simić je poznati srpski muzičar, kompozitor i dirigent, smatraju ga pionirom etno džeza u Srbiji. Poznat je kao dugogodišnji dirigent ‘Jazz orkestra Radio – televizije Beograd’ i kao kompozitor brojnih džez numera, tradicionalnih liturgijskih horskih pesama, orkestralne muzike , a takođe je komponovao i muziku za decu.
Simić je rođen 1924 godine u Beogradu. Sa džez muzikom počeo se zanimati već kao gimnazijalac u rodnom Beogradu gde je slušao , a takođe i poznavao predratne beogradske džez sastave kao ‘Jolly Boys’, ‘Orkestar Štuleta Jovanovića’, ‘Melody Boys’, pa i ‘Orkestar Fridricha Mayera’ koji je u vreme rata radio na beogradskom radiju.
Vojislav je svirao klavir i odmah posle rata kao amater osnovao u Beogradu veliki plesni i džez orkestar koji se zvao ‘Dinamo’. Bio je to orkestar sa pisanim aranžmanima, koji je svirao na plesovima – igrankama i čajankama. To je bila prva posleratna škola u kojoj su se kalili mladi beogradski džezisti – entuzijasti.
<
Zatim je svirao klavir u nekim manjim sastavima, a onda i u prvom beogradskom profesionalnom velikom orkestru – ‘Zabavnom orkestru Radio – Beograda’, koji je tada vodio Mladen Guteša. 1960 godine napustio je taj orkestar i džez muziku i sledeće tri godine se posvećuje ozbiljnoj muzici u OKUD ‘Branko Krsmanović’ . U tom je razdoblju svirao samo takozvani ‘simfonijski jazz’ sa orkestrom beogradske filharmonije.
1953 godine postaje, nakon Ilije Genića, dirigent ‘Zabavnog orkestra Radio – Beograda’, odnosno, nešto kasnije i ‘Jazz orkestra Radio- televizije Beograd’ na čijem je kormilu ostao više decenija. U međuvremenu je diplomirao na odseku za kompoziciju Muzičke akademije u Beogradu.
U toku niza godina provedenih u ‘Jazz orkestru RTV Beograd’ , Vojislav Simić je sa orkestrom proputovao više puta našu zemlju , nastupao je na velikom broju džez koncerata i snimanja, gostovao je i u Italiji, SR Nemačkoj, Francuskoj i gotovo svim istočno-evropskim zemljama.
Svakako da je najveći uspeh orkestra osvajanje prvog mesta u kategoriji velikih džez orkestara na prvom evropskom ‘Jazz festivalu’ održanom u Juan Les Pinsu 1960 godine. Takođe treba pomenuti kao uspeh i nastup sa Maynardom Fergusonom u Zapadnom Berlinu , kao i odlične kritike koje je orkestar dobio nakon nastupa u Moskvi, Baden –Badenu, Pragu i Beču. Poznati džez komentator Willis Conover uvrstio je snimke orkestra u nekoliko svojih radio emisija na programu ‘Music USA’.
Simić je dirigovao orkestrom maltene na svim bledskim i ljubljanskim džez festivalima , a u tim mnogobrojnim nastupima uz orkestar su se predstavili brojni domaći i strani solisti kao : kvartet Predraga Ivanovića, Stjepan Jimmy Stanić, Lala Kovačev, Duško Gojković, Milivoj Marković, Bora Roković, Milo Pavlović, zatim Maynard Ferguson, Alan Skidmore i Gerd Dudek.
Nakon toga sledili su nastupi na džez festivalima u Beogradu. 1970 godine Simić je gostovao kao dirigent u programu javnog snimanja emisija ‘Muzikorama’ u Zagrebu, a iste godine upravljao je i međunarodnim džez orkestrom EBU a u Beogradu.
Kao kompozitor i aranžer Simić je u širok repertoar ‘Jazz – orkestra Radio – televizije Beograd’ uneo i zanimljive obrade naših narodnih pesama, poput ‘Čaje šukarije’ i ‘Svadbene igre pokraj Bistrice’ . Njegovi uzori su bili orkestri Counta Basieja i nešto kasnije Quincyja Jonesa, što je bilo i uočljivo u sviranju beogradskog big banda.
Početkom sedamdesetih godina stil i zvuk ‘Jazz – orkestra Radio – televizije Beograd ‘ se počeo menjati u modernijem smeru takozvanog veliko-orkestralnog ‘jazz rocka’ . 1978 godine orkestar je pod upravom Vojislava Simića službeno svečanim koncertom proslavio 30 – godišnjicu svog postojanja i neprekidng rada, a te iste godine snimili su i dvostruki album svirajući sa svojim gostima.
Jedna od velikh zasluga Vojislava Simića je što su u orkestru uvek svirali dobri džezisti, što je vodio računa o podmlađivanju u ansamblu , pa je to dalo vrlo dobre rezultate i afirmisalo nekoliko odličnih mladih muzičara. Kako bi omogućio i uticaj drugih na rad orkestra, Simić je dirigentsku palicu počeo deliti sa Zvonimirom Skerlom.
Simić je gostovao kao gost dirigent u brojnim dvoranama širom Jugoslavije, istakao se i kao komopozitor dečjih pesama i učesnik dečjih festivala na kojima je u svojim delima promovisao svog omiljenog dečjeg pesnika Jovu Jovanovića Zmaja.
Vojislav Simić napisao je i dve knjige pod nazivima ‘Susreti i sećanja’ i ‘ Sentimentalno putovanje ‘. Obe knjige su autobiografskog karaktera. I,pak Simić svojom preciznom memorijom i lepim jezikom izbegava upadanje u klopke nostalgije, oživljava nam prizore i slike svog detinjstva i mladosti u građanskom društvu Beograda, razapetog između zaostale balkanske varošice i novih modernih strujanja. U svojoj drugoj knjizi Simić nas vodi na ‘ svoje putešestvije po svetu džeza i po svetu sa svojim džez -bendom ‘.
[tubepress mode=”playlist” playlistValue=”085A97103B61DA0C”]
