Harizmatična, prelepa, senzualna glumica tragične sudbine, rodjena je 1960.godine u Splitu. Odrasla je u Trpnju, na Pelješcu. Kao osamnaestogodišnja devojka dobila je malu ulogu u filmu Lordana Zafranovića “Okupacija u 26 slika” i odmah bila primećena. Iste godine igrala je u TV drami “Ivan Goran Kovačić”.
Sledila je uloga u novom Zafranovićevom filmu “Pad Italije” (1981), gde joj je partner bio poljski glumac Danijel Olbricki, pa film “Idemo dalje” sa partnerom Draganom Nikolićem. Iste godine igrala je u “Pikniku u Topoli” i seriji “Nepokoreni grad”. Munjevito je postala jedna od najpopularnijih i najlepših glumica u Jugoslaviji. Upisala je Kazališnu akademiju u Zagrebu, i počela da nastupa i u pozorištu.
Za ulogu barunice Kasteli – Glembaj u filmu “Glembajevi” 1988.godine dobila je zlatnu Arenu, za sporednu ulogu, ali ju je odbila, smatrajući da je to ipak bila glavna uloga. Igrala je i filmovima “Balkan express 2”, “Čaruga”, “Treća žena”, “Agonija”, “Četvorored”, snimila je oko dvadeset filmova.
U pozorišu je ostvarila zapaženu karijeru: punih 16 godina bila je prvakinja drame HNK u Zagrebu. Odigrala je više od dvadeset glavnih uloga u delima Šekspira, Strindberga, Ibzena , Krleže…
15. avgusta 2000.godine na Braču dogodila se saobraćajna nesreća u kojoj je Ena Begović poginula, a njena jednoipomesečna devojčica Lana i majka Tereza su teško povredjene. Enina smrt je bolno odjeknula u celokupnoj hrvatskoj i jugoslovenskoj javnosti.
“Možda nikad ljepše, dostojanstvenije čeljade nije hodalo pozornicama hrvatskog glumišta. Njezin šarm i talent su bili raskošni, ona je bila prava heroina, velika diva kazališnih scena poput svojih prethodnica gospođe Strozzi, gospođe Šram,… Ena je bila osjetljiva, ali bila je i veliki borac.
Neprekidno se morala odupirati, jer uz ljepotu i talent od nje se uvijek tražilo nešto više, a Ena je imala sve”
( Zlatko Vitez )
