1959 godine snimala se i emitovala uživo naša prva humoristička TV serija : “Servisna stanica”. Subotom uveče, cela Jugoslavija grupno je sedela ispred malobrojnih televizora, kafane i ulice su bile prazne.
Desilo se čak i da je Ugostiteljski kongres nudio Loli Đukiću dva puta veći honorar od televizijskog, samo da ne pravi serije i da ne kvari promet u restoranima.Tih šezdesetih godina, on je bio neprikosnoveni majstor TV i filmske komedije, sa čuvenim komičarskim parom : Mijom i Čkaljom.
Radivoje – Lola Đukić je napisao i režirao više od 200 humorističkih emisija i TV komedija: “Na tajnom kanalu”, “Muzej voštanih figura”, “Ogledalo građanina Pokornog”, “Ljudi i papagaji”, “Crni sneg”, “Licem u naličje”, “Spavajte mirno”, “Sačulatac”, “Deset zapovesti”, “Ću – ćeš – će”…
Ove serije su donosile humor, ali i satirični pogled na svakodnevni život onovremene socijalističke Jugoslavije. Lola Djukić je svojim serijama i filmovima, obeležio jedno vreme i promovisao jednu generaciju vrsnih komičara: Miodrag Petrović Čkalja, Mija Aleksić, Đokica Milaković, Miodrag Popović Deba, Dragutin Guta Dobričanin, Danica Aćimac, Branka Mitić i mnogi drugi.
Radivoje Lola Đukić je rođen u Beogradu 1923.godine, i studirao je filmsku režiju na Visokoj filmskoj školi. 1951.godine osnovao je Humorističko pozorište (sadašnje Pozorište na Terazijama). Radio je na Radio Beogradu kao urednik dečjeg, dramskog i zabavnog programa, a od 1959.godine, kada je osnovana Televizija Beograd, bio je pomoćnik direktora produkcije i glavni urednik kulturno-umetničkog programa, do 1963.godine.
Na filmu je debitovao 1948.godine dokumentarcem “Grčka deca”, a prvi igrani film “Jezero”je snimio 1950.godine.Režirao je i filmove:”Balada o svirepom”, “Nema malih bogova”, “Sreća u torbi”, “Na mesto, Građanine Pokorni”, “Zlatna praćka”, “Bog je umro uzalud”, “Čovek sa četiri noge”. Pisac je mnogobrojnih komedija: Zlatni majdan, Bog je umro uzalud, Čovek sa četiri noge, Moram da ubijem Petra, Usrećitelj, Jedna ljubav i pet pokojnika, Kradem, kradeš, kradu, i mjuzikl Ubi ili poljubi. Snimao je dokumentarne, nastavne i lutka-filmove, pisao pesme i pozorišne komade za decu. U svom stilu, napisao je i knjigu “Sklerotični memoari”.
Posle pilot-epizode serije “Nevidljivi čovek”, Lola Đukić je iz političkih razloga prevremeno penzionisan u 53. godini, i danas je nepravedno zaboravljen. Umro je 1995.godine.
Citat
“Ako čovek pošteno i objektivno porazmisli o življenju, doći će do zaključka da su dani samo hodanje kroz sate pune besmislenog i jednolikog posla, da su noći i spavanje obična nesvestica u kojoj i ne postojimo i da je, za svakog čoveka, jedino pravo i značajno ono vreme pred san, oni trenuci kad sanjarimo o sebi i ljudima oko nas! Kad legnete, pa u mašti počnete da listate stranice svojih želja, pa evidenciju ostvarenja, pa da zamišljate kako cete uciniti ono sto morate uciniti, kako cete ocarati osobu koja je za ocaravanje, ili pljunuti svog neprijatelja i reci mu ono sto se niste setili, ili usudili, da mu kazete… Tek u tim vecernjim sanjarenjima covek zivi svoj pravi zivot. I nikada ne mozete zaista upoznati coveka, ako ne saznate sta on prevrce po glavi dok ne zaspi.”
