Duško Gojković je naš poznati trubač, fligelhornista, kompozitor, aranžer i dirigent, za koga se može pouzdano tvrditi da je naš najuspešniji , i u inostranstvu, najpriznatiji džez muzičar.
Rođen je u Jajcu 1931 godine, već kao dvanaestogodišnji dečak svira gitaru, a pet godina kasnije počinje učiti i svirati trubu. Kada je savladao i taj instrument, počeo je da svira na plesnim večerima, i nije se razlikovao od svojih vršnjaka muzičara, sve dok se preko radio emisija i gramofonskih ploča nije upoznao sa džez muzikom.
Po dolasku u Beograd najpre svira u studentskom dixiland ansamblu, istovremeno pohađa muzičku školu i nastupa takođe i u manjim modernijim sastavima. U periodu od 1948 – 1953 godine studirao je na beogradskoj Muzičkoj akademiji, a u tom periodu je postao i član ‘Zabavnog orkestra Radio – Beograda’ u kome ostaje do 1955 godine kada odlazi za Saveznu Republiku Nemačku.
Po dolasku u Nemačku, Duško je vrlo brzo postao uspešan član nemačkog All Star ansambla u Frankfurtu, gde je svirao pod vođstvom Alberta Mangelsdorfa. Samo godinu dana kasnije biva proglašen za najboljeg džez trubača u Nemačkoj. U to vreme je Duško sa kraćim prekidima svirao u orkestrima Maxa Gregera i Kurta Edelhagena u Minhenu i Kelnu. 1958 godine odlazi na džez festival u Newport kao član međunarodnog orkestra ‘Youth Big Band’ sa kojim je nastupao i na svetskoj izložbu u Briselu.
Po povratku sa te turneje Gojković osniva u SR Nemačkoj ‘Newport International Septet’ sa kojim nastupa u frankfurtskom ‘Story-
villu’, a ubrzo nakon toga osniva i oktet sa Kennyjem Clarkeom i Francyjem Bolandom sa kojima i snima materijal, prvo za ‘Bule Note’, a kasnije i za ‘PGP- RTB’ i ‘Columbia’ . Zatim je radio sa poznatim ‘Clarke- Boland Big Bandom’ , kao i na filmu sa Caterinom Valente.
Duško se ponovo odlučuje za odlazak preko okeana u postojbinu džeza, odlazi u Sjedinjene Države gde sada upisuje studije kompozicije i aranžiranja na poznatom univerzitetu Berklee u Bostonu. U toku studiranja je svirao sa školskim orkestrom sa kojim je uspeo da snimi i dva albuma. Takođe je u to vreme svirao u kvintetu sa Sadaom Watanabeom i u velikom orkestru Herba Pomeroya.
Nakon zapaženih nastupa Gojkovića su pozvali 1963 godine da svira u orkestru Maynarda Fergusona, a zatim i u orkestru Woodyja Hermana sa kojim, nakon dužeg vremena, dolazi ponovo u Jugoslaviju. U to vreme poznata revija ‘Down Beat’ je Duška Gojkovića postavila na visoko treće mesto talenata koji najviše obećavaju.
Karijera ga ponovo dovodi u Evropu , svira i radi u Cap D’Antibesu gde otvara i svoj džez studio koji će kasnije nažalost izgoreti u požaru. Ponovno se pridružuje orkestru Woodyja Hermana sa kojim odlazi na turneju po Enegleskoj, Španiji, Severnoj Africi, Jugoslaviji i Rumuniji.
Od 1968 godine Duško živi u Minhenu gde vodi ‘Dusko Goykovich Munich Big Band’ sa kojim je redovno nastupao u džez klubu ‘Domicile’. Sve do 1971 godine je bio i član orkestra ‘Clarke – Boland Big Band’ sa kojim je više puta svirao i po Jugoslaviji. Bio je član i velikog međunarodnog džez orkestra Georgea Gruntza.
U vlastitim kvintetima ( International Quintet i Summit ) sarađivao je sa brojnim poznatim džez muzičarima kao što su : Scott Bradford, Philly Joe Jones, Nathan Davis, Bibby Jones, Isl Eckinger, Todd Canady i mnogim drugim. Nekoliko je puta bio solist uz velike orkestre naših radio – televizijskih kuća, sa kojima je nastupao u Ljubljani, Zagrebu i Beogradu. Pamte se njegovi nastupi 1972 godine u Beogradu sa ‘Kolider YU All Stars Big Bandom’, kao i 1974 godine u Ljubljani sa grupom ‘YU Export Jazz Stars’ kada su se po prvi put okupili naši najbolji džezisti koji rade u inostranstvu .
Duško Gojković je kao solist i sa svojim sastavima svirao na brojnim džez festivalima po gradovima kao što su : Newport, Frakfurt, Monterey, Cap D’Antibes, Combain La-Tour, Budimpešta, Beograd, Lugano, Palermo, Cirih i Cascais kao i u milanskom klubu ‘Jazz Power’. Pojavljivao se često i sa raznim sastavima Boška Petrovića.
Snimio je veliki broj ploča sa raznim sastavima kao i album Jazz u operi na improvizovanu muziku Gunthera
dusko gojkovic balkan project
Schullera ‘Posećivanje’. Njegov vlastiti repertoar je vrlo originalan i sadrži dosta kompozicija koje su inspirisane našim folklornim melosom i ritmom, što je takođe doprinelo njegovoj velikoj popularnosti u inostranstvu.
Za Duška Gojkovića muzički tj džez kritičari su rekli da je profesionalac velike energije i raspona, vrstan improvizator – liričar koji je izrastao na tradiciji mainstream džeza i be-bopa. Zbog svega toga Duško je bio rado viđen gost brojnih svetskih , a naročito evropskih pozornica i studija.
Sa bubnjarom Lalom Kovačevim vodio je sastav naših najboljih trubača pod imenom ‘Trumpets & Rhythm Unit’ sa kojim je snimio i album za ‘PGP RTB’. Sa ovim ansamblom se predstavio na javnom snimanju u Novom sadu, jubilarnom dvadesetom džez festivalu u Ljubljani 1979 godine , kao i međunarodnim festivalima u Poriju i den Hagu.
Izbor diskografije :
German All Star ( Brunswick / Phillips )
Jazz in The Classroom Vol. VI & VII ( Berklee )
Duško Gojković – Kenny Clarke ( Blue Note / PGP-RTB)
Belgrade Blues ( PGP-RTB )
Clarke Boland Big Band ( MPS )
Swinging Macedonia ( PGP-RTB )
Duško Gojković – Belgrade Blues ( PGP-RTB)
As Simple As It Is ( MPS/BASF)
After Hours ( ENJA/PGP-RTB)
Ten To Two Blues ( Ensayo )
Jazz Orkestar Radio – tlevizije Beograd ( 1948-1978) ( PGP-RTB)
4 lica jazza ( Jugoton )
Fairfale ( MPS )
Trumpets & Rhythm Unit ( PGP-RTB)
[tubepress mode=”playlist” playlistValue=”0BCE2F541477840C”]
