Jedan od najboljih košarkaša u Jugoslaviji tokom šezdesetih godina, poznat po nadimku Žućko (zbog riđe kose), bio je jedinstven i po tome što je sedam uzastopnih godina bio najbolji strelac u državi. Pripadao je čuvenoj generaciji koja je jugoslovensku košarku dovela na evropsku i svetsku pozornicu.
Bio je izuzetno popularan i poštovan od strane publike, a ostao je izuzetno skoman. Govorio je nekoliko jezika, voleo je literaturu, slikarstvo, pozorište, prvi je u Beograd doneo ploču “Bitlsa”…
U tridesetoj godini života poginuo je u saobraćajnoj nesreći u blizini Sarajeva. Bilo je to 2.juna 1969.godine, a Korać se vraćao sa utakmice Jugoslavija – BIH. Dve godine kasnije, FIBA je ustanovila evropsko takmičenje njemu u spomen, “Kup Radivoja Koraća”, koje je postojalo do 2002.godine. Pehаr koji se dodeljivаo pobedniku ovog tаkmičenjа nаzvаn je “Žućkovа levicа “. Danas je “Kup Radivoja Koraća” srpski nacionalni kup.
Radivoje Korać je rođen u Somboru 5. novembra 1938.godine.Posle Drugog Svetskog rata porodica se doseljava u Beograd. Tu je završio Drugu beogradsku gimnaziju i apsolvirao na Elektrotehničkom fakultetu. Već sa šesnaest godina igrao je u beogradskom klubu BSK, na poziciji krilnog centra. Kao devetnaestogodišnjak zaigrao je prvi put za reprezentaciju Jugoslavije, sa kojom je učestvovao na četiri Evropska prvenstva.
Postizao je sjajne uspehe: tri puta je bio najbolji strelac Evropskog prvenstva (Beograd 1961, Vroclav 1963 i Moskva 1965). Odigrao je ukupno 157 međunarodnih utakmica i postigao 3153 poena, za tadašnje prilike imao je visok prosek od 20,8 poena po utakmici. Karijeru je nastavio u Belgiji, u “Standardu” iz Liježa, a potom i u “Petrarki” iz Padove. U obe zemlje bio je proglašen za najboljeg strelca. Pamti se i njegov rekord od 99 koševa, postignutih na utakmici Kupa evropskih šampiona protiv švedskog Alvika 1965.godine (konačni rezultat 155:57!)
Danas ulice sa njegovim imenom postoje u Beogradu, Nišu, Novom Sadu, Kragujevcu, Mladenovcu, Pančevu i Rumi.
